renowacje

mówię otwarcie o tym, czego się boję. na powierzchni myśli ciągle dryfują nieświeże intencje. nie moje ani nie twoje, niczyje. obijamy się o siebie po omacku. już nie wiem, czy cie kocham czy nienawidzę. byłam ci skora do pomocy. byłam w środku nocy. a teraz swędzą mnie pieści i wszystko co widzę to twoje połamane kości. kiedy patrzę na braci, myślę o tym, jak silne powinny być więzy. naszą krew rozrzedza alkohol. ale to ty jesteś ofiarą. to ja wytrzymałam więcej.